آرماتور گذاری دال بتنی

ضوابط میلگرد گذاری دال بتنی

با توجه به طراحی دستی دال ها می دانیم که برای محاسبه میلگرد های هر راستای دال، عرض واحد (1متر) از دال انتخاب شده و مانند تیر های بتن آرمه، آن را تحت لنگرهای خمشی حداکثر طراحی می کردیم. سپس مقدار آرماتورهای به دست آمده برای عرض واحد را به کل عرض دال تعمیم می دادیم.

خلاصه این مراحل به صورت شماتیک در شکل زیر آمده است:

نکته ای که لازم بود در آن جا در مرحله آخر طراحی و محاسبه بررسی شود، این بود که اگر مقدار آرماتور گذاری دال بتنی در عرض واحد برای هر راستا از مقدار آرماتور افت و حرارت که در بند زیر آمده است، کمتر باشد؛ بایستی آرماتور حرارت را به عنوان آرماتور اصلی در نظر بگیریم.

در این رابطه، fcd و fyd به ترتیب بیانگر مقاومت محاسباتی بتن که از رابطه ی Φc * fc بر حسب MPa و مقاومت محاسباتی فولاد که از رابطه ی Φc * fy بر حسب MPa به دست می آید، هستند.

مشابه همین ضوابط برای میلگرد گذاری دال بتنی یک طرفه نیز برقرار است که در بند زیر به آن اشاره شده است:

تنها تفاوت محاسبه آرماتور گذاری دال یک طرفه با میلگرد گذاری دال دو طرفه در انتخاب نوار به عرض واحد (یک متر) است.

در دال یک طرفه بر خلاف دال دو طرفه، نوار واحد فقط در یک راستا انتخاب می شود (به نظرتان کدام راستا؟)، و طراحی میلگردها برای لنگرخمشی حداکثر در آن راستا همانند طراحی آرماتور تیر انجام می شود. برای راستای دیگر نیز فقط آرماتورهای حرارت و جمع شدگی در نظر گرفته می شود (چرا؟).

البته در مورد میلگرد گذاری دال بتنی دو طرفه نیز، اگر مقدار آرماتورهای خمشی محاسبه شده از مقدار آرماتور حرارت و جمع شدگی کمتر باشد؛ بایستی آرماتور حرارت را به عنوان آرماتور خمشی در نظر بگیریم.

منبع:

مدرسه عمرانی ها